یکی از کج‌فهمی‌های متداول در مورد روانشناسی این است که این رشته به «خواندنِ ذهن» مربوط می‌شود، و اینکه روانشناس‌ها می‌توانند حدس بزنند که دیگران چه فکری می‌کنند یا چه احساسی دارند. شاید اشتباهی ساده به نظر بیاید، چون هر دو کلمه‌ی روانی (psychic) و روانشناس (psychologist) از ریشه‌ی مشترک «psyche» گرفته شده‌اند، که به ذهن انسان در هر دو حالت خودآگاه و ناخودآگاه اشاره می‌کند.
در طول تاریخ بشر، اغلب درک ذهن انسان تعبیر به درک روح شده است و در واقع psyche را می‌توان «روح» ترجمه کرد، اما روانشناسی مدرن یک مطالعه‌ی علمی است، که 150 سال قدمت دارد و بسیاری روانشناس آلمانی ویلهلم وانت (Wilhelm Wundt) را پدر این رشته می‌دانند. (یک اشتباه رایج دیگر این است که زیگموند فروید را پایه‌گذار روانشناسی می‌دانند.)
وانت اولین کسی بود که خود را روانشناس نامید و روانشناسی را حوزه‌ای متمایز از زیست‌شناسی و فلسفه معرفی کرد، چرا که پیش از آن مطالعه‌ی ذهن در این دو حوزه صورت می‌گرفت و اکنون این دانش حوزه‌ای مخصوص به خود پیدا کرده بود. پس از گذشت مدت کوتاهی از زمانی که وانت روانشناسی را پایه‌گذاری کرد، این رشته به حوزه‌ای وسیع با زمینه‌های متنوع و گسترده‌ی مطالعاتی تبدیل شد، و همچنان که آگاهی جهانی نسبت به تأثیرات بیمارهای ذهن رشد می‌کند، شاهد افزایش گستره‌ی این حوزه‌ها هستیم.
یک مثال برای ضرورت درک ذهن بشر این است که سازمان بهداشت جهانی تخمین زده 300 میلیون انسان در سطح جهان از افسردگی رنج می‌برند. درک علل و راه‌حل‌های این مسئله‌ی مربوط به سلامت بسیار ضروری است؟
برای تحصیل در رشته‌ی روانشناسی به چه توانایی‌هایی نیاز خواهید داشت؟
آیا به آنچه که انسان را به انسان تبدیل می‌کند علاقه‌مند هستید؟ چگونه می‌توانیم فکر کنیم، احساس کنیم و خودمان را به شیوه‌ای بر خلاف بقیه‌ی حیوانات بیان کنیم؟ تعجب می‌کنید از اینکه شب‌ها خواب می‌بینیم، و اهمیت این خواب‌ها چه هست؟ تاکنون به این فکر کرده‌اید که ما چطور قادر به تبدیل‌کردن افکار به مفاهیم هستیم و آنها را به صورت شفاهی بیان می‌کنیم؟ کنجکاوی در مورد ذهن انسان و عملکردِ درونی‌اش نشانه‌ی این است که شما احتمالاً به مطالعه‌ی روانشناسی علاقه‌مند هستید. دانشگاه‌ها به متقاضیانی علاقه‌مندند که از انگیزه‌ای درونی برای کشف ذهن انسان و عملکرد آن برخوردارند.
توانایی معرفی خودتان به عنوان شخصی فهیم و شفیق در برخورد با بیماران و گوش‌سپردن به دیگران حتی در دشوارترین شرایط هم مهم است، مخصوصاً اگر به داشتنِ شغلی در این زمینه (برای مثال مشاوره یا روان‌درمانی) پس از فارغ‌التحصیلی دل بسته‌اید.
شرایط آکادمیک ورودی هر دانشگاه با دیگری متفاوت است؛ اما معمولاً مؤسسات به دنبال متقاضیانی هستند که بتوانند این شفقت را با کنجکاوی و یک پس‌زمینه‌ی علمی در هم بیامیزند. برای مثال با داشتنِ یک مدرک سطح A یا معادل آن در یکی از رشته‌های علمی (به ویژه شیمی و زیست‌شناسی) یا در برخی موارد ریاضی.
با یک مدرک روانشناسی چه کاری می‌توانید انجام دهید؟
واقع‌گرا بودن در مورد رؤیای روانشناس‌شدن مهم است؛ فارغ‌التحصیلان روانشناسی زیادند، و فقط تعداد کمی از آنها یک روانشناس رسمی می‌شوند. ورود به این حرفه نیازمند حداقل یک مدرک کارشناسی ارشد و اعتبار حرفه‌ای است. رسیدن به این نقطه سال‌ها تلاش و از خود گذشتگی می‌طلبد. اندیشیدن درباره‌ی شاخه‌ی تخصصی روانشناسی که می‌خواهید انتخاب کنید هم مهم است. ممکن است به روانشناسی شناختی علاقه‌مند باشید، که بر زبان، حافظه و فهمِ حل مسئله متمرکز است؛ شاخه‌ی دیگر در این رشته روانشناسی رشد است، که به عنوان مثال تغییرات ذهن فرد را در طول زندگی مورد مطالعه قرار می‌دهد.
همین موارد در مورد رشته‌های مرتبط دیگر هم درست است، رشته‌هایی مثل روان‌درمانی و مشاوره. یک مدرک کارشناسی روانشناسی نقطه‌ی شروع خیلی خوبی برای یافتنِ شغلی در این زمینه است، اما تحصیلاتِ بیشتر هم یک ضرورت است.
برای مثال در انگلستان تعدادی از فارغ‌التحصیلان 6 ماه پس از فارغ‌التحصیلی مشغول کار می‌شوند (63.7%)، اما 16.2% از فارغ‌التحصیلان ادامه‌ی تحصیل می‌دهند و 8.6% به طور همزمان هم کار می‌کنند و هم تحصیل (روانشناسی نیازمند تمرین خیلی زیاد است، بنابراین کار کردن و تحصیل همزمان یک راه متداول در این رشته است).
گذشته از این، علل تمایل به داشتن شغل در زمینه‌ی روانشناسی کاملاً آشکار است و بی‌دلیل نیست که افراد زیادی این مسیر را پیش می‌گیرند. این مشاغل تغییرات زیادی در زندگی مردم ایجاد می‌کند، بسیار مورد احترام هستند و از درآمد خوبی هم برخوردارند. داشتن شغلی در زمینه‌ی روانشناسی فارغ‌التحصیلان را در معرض مهارت‌های قابل‌انتقال بسیار قرار می‌دهد که می‌توان در زمینه‌هایی ورای روانشناسی به کار برد، از مددکاری گرفته تا آموزش، گزینه‌های پیش رو بسیار زیادند.
در کجا می‌توانید در رشته‌ی روانشناسی تحصیل کنید؟
چه مدرک کارشناسی در رشته‌ی روانشناسی شروع مسیرتان برای تبدیل‌شدن به یک روانشناس باشد و چه تصمیم بگیرید پس از فارغ‌التحصیلی مسیری دیگر را پیش بگیرید، انتخاب رشته‌ی درست و دانشگاه مناسب حیاتی است. تقریباً 2000 مؤسسه در سطح جهان هستند که در این رشته و زمینه‌های مرتبط مدرک کارشناسی ارائه می‌کنند. برخی از این مؤسسات از این قرار هستند:
• کالج سنت رز در نیویورک، دوره‌ی کارشناسی روانشناسی ارائه می‌کند و این امکان را برای دانشجویان فراهم می‌آورد که «مطالعات دوره‌ی کارشناسی را در زمینه‌های مختلفی از جمله روانشناسی، کسب و کار، مشاوره، کار اجتماعی، مطالعات زنان و جنسیت» را پی بگیرند و «وارد مشاغلی در حوزه‌ی خدمات انسانی، کسب و‌کار و صنعت شوند.»
• دانشگاه ردینگ در انگلستان چندین دوره‌ی کارشناسی روانشناسی در حوزه‌های هنر و روانشناسی، روانشناسی کاربردی (بالینی) و روانشناسی و علوم زبان برای علاقه‌مندان به این رشته ارائه می‌کند. این مدرک دانشجویان را قادر به «مطالعه‌ی مغز، ذهن و رفتار بیماران می‌کند ».
• دانشگاه آدلاید با ارائه دوره‌ی کارشناسیِ علمِ روانشناسی، تمرکز خاصی بر روی ذهن انسان دارد. این مدرک «در کنار فراهم‌آوردنِ امکان انتخاب بین بیش از 20 رشته از میان رشته‌های موجود در دانشگاه، پایه علمیِ گسترده‌ای در روانشناسی برای دانشجویان شکل می‌دهد» و فارغ‌التحصیلان را برای «محدوده‌ی گسترده‌ای از مشاغل هیجان‌انگیز که نیازمند قدرت فوق‌العاده‌ای در حل مسئله، تفکر انتقادی و درک رفتار انسانی است» آماده می‌کند.
فاقد دیدگاه