در اغلب دانشگاه‌ها برای دانشجویان بین‌المللی خوابگاه داخل دانشگاه در نظر گرفته می‌شود، تا از استرس و میزان کاری که هنگام رسیدن و یا حتی قبل از حرکت می‌باید انجام دهند کاسته شود. این قضیه از چند جهت به نفع دانشجویان است:
•    به‌محض رسیدن به کشور مقصد، از محل زندگی خود باخبر شده و می‌توانید بلافاصله به آنجا نقل‌مکان کنند.
•    دانشجویان می‌توانند اقلام و اشیا مختلف، مانند کتاب، اسباب منزل و … را پیش‌تر به آن آدرس ارسال کنند.
•    می‌توانند پیام بدهند و پیش از رسیدن با هم‌خانه‌های خود آشنا شوند.
•    والدین/سرپرستان آنها از محل اقامتشان باخبر هستند.
•    پیش از سفر می‌‌دانند که چه چیزهایی در منزل وجود دارد (اسباب و وسایل) و چه چیزهایی باید همراه خود بیاورند یا بخرند.

بااین‌حال همیشه نمی‌توان برای مسکن دانشجویی روی خوابگاه‌های دانشجویی حساب کرد. برای مثال در کشور استرالیا فرهنگ زندگی داخل دانشگاه چنان‌که در انگلستان و آمریکا رایج است، مرسوم نیست و در عوض زندگی در خارج دانشگاه از محبوبیت بیشتری برخوردار است. همچنین اگر درخواست پذیرش را دیر ارسال کرده باشید هم ممکن است که نتوانید در خوابگاه دانشجویی داخل دانشگاه مستقر شوید. و این خودش دلیلی مضاعف برای ارسال هرچه زودتر درخواست پذیرش است.
در ادامه ۱۵ سؤال مهمی در پروسه یافتن مسکن باید از خود بپرسید و به‌دقت جواب دهید را آورده‌ایم.

تصمیم بگیرید که کجا و چگونه زندگی کنید…

چگونه دانشجوهایی برای هم‌خانه شدن مناسب هستند؟

بسیاری از دانشجویان تصمیم می‌گیرند با دانشجویان دیگر زندگی کنند. اگرچه زندگی کردن با دانشجویان بین‌المللی (چه از کشور خودتان چه کشور دیگر) خیلی با زندگی با دانشجویان بومی فرق می‌کند. هر دو حالت مزایا و معایب خودش را دارد: شما با دانشجویان بین‌المللی مشترکات بیشتری خواهید داشت، مخصوصاً اگر از یک کشور باشید و این زندگی‌تان را راحت‌تر خواهد کرد. زندگی با دانشجویان بومی احتمال برخورد و تعامل با آدم‌های اهل آن کشور را افزایش داده و شما را بیشتر با آن فرهنگ آشنا می‌کند.

از طریق همراهی با افراد در شبکه‌های اجتماعی می‌توانید بیشتر با شخصیت آنها آشنا شوید. و بفهمید آیا آنها اهل مطالعه هستند و شما زمانی را برای تمرکز و درس خواندن بیشتر خواهید داشت؟ یا بیشتر برای معاشرت کردن وقت می‌گذارند؟ بااینکه همیشه نمی‌توان در شبکه‌های اجتماعی به شخصیت افراد و خصوصیاتشان به‌عنوان هم‌خانه پی برد، اما بازهم این یکی از بهترین راه‌ها برای یافتن هم‌خانه است. در آنجا می‌توانید با علایق آنها و نحوه گذراندن اوقات فراغتشان آشنا شوید، و همچنین چیزهایی که برایشان مهم است. (درباره چه چیزهایی پست می‌گذارند یا توییت می‌کنند؟)

آیا «اقامت در خانه» (homestay) برای من مناسب است؟

اقامت در خانه به حالتی می‌گویند که به‌عنوان مهمان همراه با یک خانواده زندگی می‌کنید. معمولاً شما تنها اجاره‌ی یک اتاق را پرداخت می‌کنید، که اغلب از هزینه اتاق خوابگاه هم کمتر است. در این نوع مسکن برای چیزهایی مثل وعده‌های غذایی، کارهای روزمره و مهمان داشتن شما باید با صاحب‌خانه توافق کنید. آنها پیشاپیش قوانین و شرایط خود را اعلام می‌کند تا شما آنها را بدانید و بفهمید که آیا می‌توانید با این شرایط کنار بیایید یا خیر. باید همواره یادتان باشد که شما مهمان یک خانواده هستید و حفظ احترام آنها و رعایت ادب از بالاترین درجه اهمیت برخوردار است. اگر شما به هر دلیلی نمی‌خواهید با دانشجویان دیگر هم‌خانه شوید این گزینه را موردنظر داشته باشید. علاوه بر این شما در محیط این خانواده می‌توانید بیشتر با فرهنگ آن کشور آشنا شده و مهارت زبان خود را تقویت کنید. والدین برخی دانشجویان این نوع مسکن را ترجیح می‌دهند؛ چراکه می‌دانند فرزندشان با افراد بالغ زندگی می‌کند.

چگونه مسافت بین خانه تا دانشگاه را طی کنم؟

اگر قصد دارید برای رفتن به دانشگاه از دوچرخه استفاده کنید، حتماً باید مسافت بین خانه و دانشگاه را در نظر داشته باشید. برای پیدا کردن مسیر مناسب دوچرخه از گوگل هم کمک بگیرید، احتمالاً شما هم دوست ندارید از مسیرهای صعب‌العبور بگذرید. اگر برنامه دارید که از حمل‌ونقل عمومی استفاده کنید، مسیرهای اصلی مترو و اتوبوس و ایستگاه‌های مهم را در انتخاب محل خانه در نظر داشته باشید.

شروع جستجو

آیا با دپارتمان امور دانشجویان بین‌المللی دانشگاه خود تماس گرفته‌اید؟

قدر مسلم آنها با دانشجویانی در شرایط مشابه شما سروکار داشته‌اند و به‌احتمال‌زیاد روابطی نیز در بین مشاوران و مالکان املاک دارند. درواقع تعدادی از دانشجویان بین‌المللی، که قبلاً از این دپارتمان برای یافتن مسکن کمک گرفته‌اند، در حال فارغ‌التحصیل شدن هستند، و آپارتمان‌های آنها خالی خواهد شد. برای ارتباط با دانشگاه، بهتر است با یک یا دو نفر مشخص در ارتباط باشید. همچنین برقراری تماس با دپارتمان مسکن یابی دانشگاه هم می‌تواند مفید باشد. بسیار از کالج‌ها و دانشگاه‌ها پایگاه داده‌ای از مسکن‌های خارج دانشگاه و مالکان این خانه‌ها دارند که شما می‌توانید در آن جستجو کنید. مثلاً دانشگاه سیدنی چنین بخشی را در وب‌سایت خود گنجانده است.

آیا دانشجویانی هستند که درحال ترک مسکن کنونی خود باشند؟

استفاده‌ی دیگری که از شبکه‌های اجتماعی می‌توان کرد، شرکت جستن در گروه‌های مرتبط با دانشگاه در فیس‌بوک، گوگل پلاس، … و حتی صفحات رسمی خود دانشگاه است. شما می‌توانید در این گروه‌ها پست بگذارید و ممکن است یک دانشجو یا حتی کارمند دانشگاه پست شما را ببیند و بتواند کمک کند. حتی اگر خوش‌شانس باشید ممکن است دانشجویی که در حال ترک مسکن کنونی‌اش است و به دنبال جایگزین می‌گردد را پیدا کنید. در این صورت حتماً علت ترک را از او جویا شوید، مخصوصاً اگر مرتبط با خانه باشد.

در مدتی که دنبال خانه می‌گردم در کجا اقامت کنم؟

اگر که پیش از رسیدن به کشور مقصد، مسکنی برای خود پیدا نکرده باشید، باید موقتاً در مکانی ساکن شوید تا خانه مناسب خود را بیابید. اگر در چنین شرایطی بودید خیلی نگران نباشید. البته باید یافتن خانه را در اولویت اول خود قرار داده و روزهای طولانی را صرف جستجوی خانه کنید. شما با توجه به میزان بودجه و محلی که برای اقامت در نظر دارید، خواهید توانست در یک هتل یا هاستل ارزان‌قیمت اقامت کنید. همین هزینه‌های اقامت موقت هم شما را به سمت پیدا کردن خانه سوق خواهد داد. البته پیدا کردن خانه بعد از رسیدن هم نکات مثبت و مزایای خود را دارد. شما می‌توانید شخصاً از خانه و محله دیدن کنید و تصمیم خود را با اطلاعات کافی بگیرید.

آیا اخیراً در این حوالی کلاهبرداری اتفاق افتاده است؟

بااینکه نباید زیاد وسواس به خرج دهید اما همیشه احتیاط لازم است. همه افراد کلاهبردار و به دنبال پول شما نیستند، اما چنین آدم‌هایی هم وجود دارند. پس برای محافظت از خود احتیاط به خرج دهید و با افراد غیرقابل‌اعتماد رابطه برقرار نکنید. برای شروع در وب‌سایت‌های رسمی کشور مقصد خود اتفاقات و موارد اخیر کلاهبرداری را مشاهده و مطالعه کنید. در استرالیا وب‌سایتی مخصوص این کار طراحی شده است. از این طریق شما با اشتباهات دیگران آشنا شده و در دام‌هایی که آنها گرفتار شده‌اند، نخواهید افتاد.

رعایت نکات امنیتی

آیا می‌توان به این وب‌سایت اعتماد کرد؟

اگر به وب‌سایتی که برای فراهم کردن خانه دانشجویان و اجاره خانه طراحی شده وارد شدید، حتماً این سؤالات را از خود بپرسید: « آیا این وب‌سایت قانونی است؟» «آیا به‌خوبی نگهداری و به‌روزرسانی می‌شود یا صرفاً نمایشی است؟» «آیا شواهد معتبری از افرادی که در این وب‌سایت خانه پیدا کرده‌اند و رضایت دارند وجود دارد؟» بااین‌حال بد نیست بدانید که نظرات کاربران در وب‌سایت را می‌توان دست‌کاری کرد، از دسترس خارج کرد و یا به‌کل جعل کرد. آیا این شرکت همکاری و یا توافقی با موسسه، کالج یا دانشگاهی دارد که بتوان از آن طریق پیگیری کرد. شما همواره با جستجو در گوگل می‌توانید بازخوردهای مختلف را درباره این موسسه در فروم‌ها و شبکه‌های اجتماعی بخوانید.

تا چه میزان طرف مقابل را می‌شناسید؟

اگر با افرادی از طریق ایمیل در ارتباط هستید، آیا می‌توانید که هویت آنها را تشخیص دهید؟ آیا آنها از طریق ایمیل رسمی یک شرکت (به‌جای Hotmail یا Gmail) و با سربرگ و مهر و امضای آن با شما تماس می‌گیرند؟ کمی عجیب نیست اگر از Gmail استفاده کنند؟ اگر از Gmail استفاده می‌کنند، آیا لینک به اکانت گوگل پلاس یا یک شبکه اجتماعی دیگر وجود دارد؟ که در آنجا بتوان اطلاعات بیشتری پیدا کرد؟

آیا آنها می‌خواهند هرچه زودتر پول من را بگیرند؟

همیشه به طرز فکر و ادبیات صاحبخانه‌ها و مشاور املاک دقت کنید. آیا آنها صرفاً قیمت را می‌گویند یا اصرار می‌کنند که هرچه زودتر مبلغی را پرداخت کنید؟ آیا رفتارشان زورگویانه و یا تهدیدآمیز است؟ تاکتیک‌های ترساندن، خصوصاً قبل از توافق، نیز موضوعی است که باید مراقب آن باشید. هرگز به شخصی که ندیده‌اید و نمی‌شناسید، پولی پرداخت نکنید. چندین طرح برای محافظت از دانشجویان (و همچنین صاحبخانه‌ها) وجود دارد. مانند طرح محافظت از سپرده در انگلستان، که پول به امانت نزد بانک می‌ماند تا با رضایت هر دو طرف آزاد شود.

وقتی خانه پیدا کردید…

آیا از خانه بازدید کرده‌اید؟

توصیه ما به شما این است که هرگز به توصیفات خانه اکتفا نکنید و پیش از دیدن آن، هیچ توافقنامه‌ای را امضا و هیچ مبلغی را پرداخت نکنید. این یک قانون عرفی است و هیچ صاحبخانه یا مشاور املاکی نمی‌تواند از آن سرپیچی کند. برای اجاره مسکن در خارج از دانشگاه حتماً خودتان شخصاً از خانه بازدید کنید. البته برای مسکن داخل دانشگاه نیازی نیست چندان سختگیری کنید.
توصیفات خانه را با عکس‌هایی که وجود دارد مقایسه کنید. آیا جایی از خانه، مثل اتاق‌خواب، دستشویی یا آشپزخانه هست که در عکس‌ها عمداً ازقلم‌افتاده باشد؟ برای دیدن نمای بیرونی خانه می‌توانید از گوگل استفاده کنید تا به یک تصور کلی از موقعیت ( امکانات و مغازه‌های اطراف) و نمای خانه دست پیدا کنید.

آیا به‌اندازه کافی جستجو کرده‌اید؟

شاید از ترس اینکه خانه بهتری پیدا نخواهید کرد یا به بهانه کمبود زمان، بخواهید اولین خانه‌ای که دیده‌اید را بگیرید. سعی کنید خونسرد باشید و در روز چندین خانه مختلف را بازدید کنید تا بتوانید درک مناسبی از خانه‌ها (و در صورت امکان محله‌های) مختلف کسب کنید. به‌این‌ترتیب شما تصور خوبی از آنچه در دسترس است خواهید داشت و بعداً حسرت نخواهید خورد.

آیا از میزان دقیق مخارج باخبر هستید؟

یکی از دلایل اصلی اختلاف‌نظرها این است که دانشجویان وارد معامله‌ای می‌شوند که از میزان دقیق اجاره و هزینه‌های کلی اطلاع ندارند. این موضوع می‌تواند در طول اجاره‌نشینی یا در انتهای قرارداد تبدیل به یک غافلگیری ناخوشایند شود. البته این موضوع تقصیر دانشجویان هم نیست چراکه آنها با لغات و اصطلاحات به‌کاررفته در قراردادها آشنایی چندانی ندارند. اگر برایتان مقدور است پیش از امضای قرارداد یک کپی یا تصویری از آن را برای خانواده خود بفرستید و از آنها برای درک جزییات قرارداد کمک بگیرید.

ورود به خانه

قرائت کنتور چیست؟

پیش از اینکه در خانه مستقر شوید، اعداد کنتورهای آب، برق و گاز را یادداشت کنید و برای شرکت خدماتی ارسال کنید. این کار را وقت ترک خانه نیز انجام دهید. حتی اگر از کنتورها عکس هم بگیرید بهتر است تا بعداً مدرکی برای اثبات حرفتان داشته باشید.

آیا چیزی از وسایل خانه نشکسته یا گم نشده است؟

آیا تمام وسایل و امکانات (مثل مبلمان) واقعاً همان‌طور که در توصیفات خانه ذکر شده بود، وجود دارد؟ اگرنه و اگر چیز باارزشی از خانه کم شده است، حتماً به صاحبخانه اطلاع دهید و درخواست جایگزین یا تخفیف در اجاره را داشته باشید. وقتی برای اولین بار وارد خانه شدید از مشکلات و آسیب‌ها وارده به خانه فهرستی تهیه کنید و به اطلاع صاحبخانه و مشاور املاک برسانید. تا هنگام ترک آنجا این موارد را به‌پای شما حساب نکنند. اگر این لیست را با ایمیل برای آنها بفرستید بهتر است، تا بعداً مدرک داشته باشید.