تحصیل در خارج از کشور: از سری مقالات هزینه و بورسیه تحصیلی
اخذ کمک هزینه تحصیلی برای تحصیل در خارج از کشور
در این مطلب با شیوه درست درخواست و کسب کمک هزینه و بورسیه تحصیلی آشنا شوید.
جستجوی کمک‌هزینه
پیش از هر چیز باید گزینه‌های کمکهزینهی مالی را که حائز شرایط دریافت آن هستید جستجو کنید. خوشبختانه بسیاری از دانشگاه‌ها برخی کمک‌هزینه‌های مالی را در اختیار دانشجویان قرار می‌دهند. تمام دانشجویان از این موضوع اطلاع ندارند و هر سال کمک‌هزینه‌های زیادی هدر می‌روند. دانشگاه‌ها به دلایل زیادی کمک‌هزینه ارائه می‌کنند: تا از طیف‌های مختلف دانشجو داشته باشند، تا بتوانند دانشجویانی با پتانسیل بالا را که توان پرداخت هزینه‌های تحصیل در سطح دانشگاه یا تحصیل در خارج از کشور را ندارند جذب کنند و همچنین به خاطر چهره‌ی بیرونیِ خوبی که برای آنها در عرصه‌ی رسانه و مطبوعات ایجاد می‌کند.
بیشتر دانشگاه‌ها این کمک‌هزینه‌ها را در وب‌سایت یا بروشورهای خود معرفی می‌کنند.
اگر هنوز هم موفق به یافتنِ کمک‌هزینه‌ای مناسب خود نشده‌اید، ناامید نشوید. هنوز هم باید به صورت مستقیم از خودِ دانشگاه سؤال کنید تا فرصتی را از دست ندهید. علاوه بر این آشنا شدن با دانشگاه و کارکنان ویژه‌ی آن در ادارهی پذیرش یا ادارهی دانشجویان بین‌المللی می‌تواند برای‌تان مفید باشد، چون اگر ثابت کرده باشید که یک متقاضی جدی هستید (برای مثال مدرک آزمون‌های مهارت زبان انگلیسی را داشته باشید، شرایط لازم را احراز کرده باشید، به جز کمک‌هزینه‌های تحصیلی راه‌های دیگری برای تأمین هزینه‌های تحصیل خود داشته باشید و…) در آینده می‌توانید از کمک آنها استفاده کنید.
شیوه‌ی سؤال در مورد کمک‌هزینه‌های تحصیلی
دانشگاه‌ها هر روز درخواست‌های زیادی در مورد کمکهزینهی تحصیلی از دانشجویان بین‌المللی دریافت می‌کنند، چون همه می‌خواهند خارج از کشور تحصیل کنند، مخصوصاً در دانشگاه‌های برجسته. درست مثل کارفرمایان که هنگام استخدام باید رزومه‌های خوب را در اسرع وقت از رزومه‌های بد جدا کنند، کارکنان دانشگاه‌ها هم باید بتوانند درخواست‌های جدی و بقیه‌ی درخواست‌ها را متمایز کنند و تقاضاهای آن دسته از دانشجویان را در اولویت قرار دهند که احتمال پذیرش‌شان بالاتر است.
نمی‌توان گفت که شما نمی‌توانید درخواست کمک‌هزینه بدهید. علتی برای وجود کمک‌هزینه‌های تحصیلی وجود دارد و بسیاری از دانشجویان بین‌المللی هر ساله با این کمک‌هزینه‌ها به ادامه‌ی تحصیل در خاج از کشور می‌پردازند، دانشجویانی از طبقات ضعیف جامعه که به کمک‌هزینه‌های کامل نیاز دارند و دانشجویانی از طبقه‌ی متوسط که خانواده‌شان برای تأمین هزینه‌های فرزندان‌شان نیازمند کمک هستند. دانشگاه‌ها از سؤالات دانشجویانی با آینده‌ی درخشان در مورد کمک‌هزینه‌های تحصیلی استقبال می‌کنند. اما باید به شکلی مؤثر این حس را به کارکنان دانشگاه منتقل کنید که تنها از سرِ هوسی زودگذر در پی کمک‌هزینه نیستید و بقیه‌ی شرایط مورد نیاز را مهیا کرده‌اید و در برخی موارد برنامه‌ی دیگری هم برای تأمین هزینه‌های تحصیل خود در سر دارید.
اما چطور بفهمیم که دانشگاه درخواست‌مان را جدی گرفته است؟ به نکات زیر توجه کنید:
تنها به سؤال‌کردن اکتفا نکنید
کارکنان دانشگاه در پی درخواست‌هایی هستند که تنها بر اساس کمکهزینهی تحصیلی برنامه‌ریزی نشده باشند. آنها درخواست‌های زیادی از جانب دانشجویان دیگری دریافت می‌کنند که شرایط مورد نیاز برای تحصیل در خارج از کشور را ندارند. علاوه بر این احساس نزدیکی با دانشجویی که فقط دنبال کمکهزینهی تحصیلی است، و شکل‌دادن تصویری صمیمانه از او دشوار است. این نوع از درخواست‌ها فاقد شخصیت مورد نیاز برای جلب توجه کارکنان ادارهی پذیرش و ایجاد انگیزه در آنها برای کمک هستند. همچنین باید از گسترده‌بودنِ بیش از حد درخواست‌تان اجتناب کنید. سعی کنید مختصر و تخصصی حرف بزنید (برای مثال در مورد رشته‌ها یا کمک‌هزینه‌هایی خاص سؤال کنید تا بدانند که شما تحقیق مختصری صورت داده‌اید). این فرصت را برای مطرح‌کردن سؤالاتی دیگر هم مغتنم بشمارید تا بدانند که شما در مورد تحصیل در خارج از کشور به قدر کافی جستجو کرده‌اید. این سؤال می‌تواند مطلبی بسیار کوچک یا چیزی خیلی بزرگ باشد (برای مثال شاید سؤالی در مورد گزینه‌های اقامتی یا رشته‌ای خاص در ذهن داشته باشید).
طلبکارانه تقاضا نکنید
مراقب لحن و ادبیات درخواست خود باشید. باید از اینکه لحن‌تان حاکی از این باشد که طلبکارانه از کسی یا از دانشگاه چیزی تقاضا می‌کنید خودداری کنید. چنین لحنی می‌تواند بی‌ادبانه و خصمانه به نظر برسد، و اینها ویژگی‌هایی نیستند که شما بخواهید خود را با آنها به دانشگاه معرفی کنید. تفاوت لحن‌های حاصل از تفاوت‌های زبانی قابل درک است، اما فوق‌العاده هشیار و مراقب باشید. برخی از متقاضیان در گذشته از دانشگاه خواسته‌اند که اطلاعات مورد نیاز را برای آنها بفرستند یا حتی به صورت مستقیم با آنها تماس بگیرند. چنین کاری برای ادارهی شلوغ و پرمشغله‌ی پذیرش دانشگاه که هر روزه با درخواست‌های زیادی سر و کار دارد غیرممکن است. اگر بخواهند با شما تماس بگیرند، این کار را می‌کنند، و شما این فرصت را خواهید داشت که اطلاعات تماس خود را برای چنین مواقعی در اختیار آنها قرار دهید. علاوه بر این چنین تقاضاهایی و سؤالات گسترده‌ای از این دست این احساس را به وجود می‌آورد که شما دانشجوی تنبلی هستید و از دیگران می‌خواهید که کارهای شما را انجام دهند.
داستان‌های فلاکت‌بار تعریف نکنید
دانشگاه‌ها درخواست‌هایی بسیار طولانی دریافت می‌کنند که در آن دانشجویان در مورد دشواری‌های زندگی‌شان صحبت می‌کنند، به امید اینکه این قصه‌های درد و رنج کارکنان ادارهی پذیرش دانشگاه را برای اعطای کمکهزینهی تحصیلی متقاعد کند. چنن موقعیت‌هایی تأسف‌برانگیز هستند، اما دانشگاه‌ها هر سال بودجه‌ی محدودی برای کمک‌هزینه‌های مالی دارند.
فکر نکنید داستان شما تنها داستان اصیل با چنین موضوعی است، چون این احتمال وجود دارد که یک کارمند دانشگاه قصه‌های مشابه زیادی شنیده باشد. علاوه بر این متأسفانه دانشجویان بسیاری سعی کرده‌اند با چنین داستان‌هایی دانشگاه‌ها را فریب بدهند، به همین دلیل دانشگاه‌ها در مورد چنین درخواست‌هایی بسیار هوشیارانه عمل می‌کنند.
دانشگاه‌ها کمک‌هزینه‌های تحصیلی‌شان را در اختیار نقاط محروم جهان قرار نمی‌دهند، اما فرایندی برای این کار دارند و می‌توانند هر سال فرصت‌های زیادی را برای چنین مواردی فراهم کنند. به یاد داشته باشید که آنها تعهدی برای ارائه‌ی چنین مزایایی ندارند. آگاهی از این مطلب و جستجوی منطقی و عملی کمک‌هزینه‌ها اهمیت زیادی دارد.
نشان دهید که یک متقاضی جدی هستید.
بدون اینکه تقاضای خود را طولانی‌تر از حد مورد نیاز بکنید، بیان هر چیزی که نشان دهد شما یک متقاضی جدی هستید مفید خواهد بود (بر خلاف دانشجویانی که بدون فکر و بدون جستجوهای قبلی و فقط با تکیه به شانس درخواست کمکهزینهی تحصیلی می‌دهند). بالاترین دستاوردهای آکادمیک خود (لازم نیست تمام موفقیت‌های آکادمیک‌تان را در درخواست خود مطرح کنید)، نمرات آزمون‌های مهارت‌های زبانی و هر جایزه و عنوان آکادمیکی را که به دست آورده‌اید ذکر کنید. تمام اینها نشان می‌دهند که شما یک متقاضی واقعی هستید.
سطح مطلوب زبان انگلیسی
علی‌رغم اینکه درخواست‌تان ممکن است یک پیام کوتاه باشد، باید مطمئن شوید که سطح زبان انگلیسی‌تان از حد بالایی از استانداردها برخوردار است. املا، گرامر یا تلفظ ضعیف می‌تواند کارکنان ادارهی پذیرش را دلسرد کند. همچنین لحن درخواست‌تان باید مؤدبانه، رسمی و خالی از تکیه‌کلام و عبارات عامیانه باشد. این اولین تماسی است که با مؤسسه‌ی مورد نظرتان برقرار می‌کنید، بنابراین باید سعی کنید تأثیر خوبی بر آنها بگذارید تا این ارتباط از سوی آنها هم ادامه یابد. توانایی صحبت‌کردن، نوشتن و درک زبان انگلیسی با استانداردهای عالی یکی از مهم‌ترین شرایط تحصیل در موؤسسات خارج از کشور است که به هیچ وجه نمی‌توان آن را نادیده گرفت.
نمونه‌های خوبی از درخواست کمکهزینهی تحصیلی:
سلام
من جو براون هستم و در حال حاضر مشغول تحصیل در دوره‌ی کارشناسی کسب‌و‌کار در دانشگاه فول سیل در آمریکا هستم.
من مشتاق تحصیل در رشته‌ی مدیریت منابع انسانی و کسب‌و‌کار در دانشگاه آستون هستم. چند سؤال در زمینه‌ی چهارچوب دروس، به ویژه در مورد دروس اجباری دارم. آیا می‌بایست بر زمینه‌ی خاصی متمرکز شوم؟ همچنین مایلم بدانم که دروس ارائه‌شده چگونه مورد ارزیابی قرار می‌گیرند. آیا کمکهزینهی خاصی هم از جانب دانشگاه برای دانشجویان کشورهای خاورمیانه در نظر گرفته شده است؟
با احترام
جو براون
نکات کلیدی
• لحن رسمی اما دوستانه
• سطح مطلوب زبان انگلیسی
• اشاره به اینکه هم‌اکنون دانشجوی بین‌المللی است و به این ترتیب الزاماً واجد شرایط اولیه‌ی ورودی است (برای مثال مهارت‌های زبانی، دروس مرتبط)
• چند سؤال خاص (در مورد چهارچوب دروس و شیوه‌های ارزیابی این دروس)
• سؤالِ مشخص در مورد کمکهزینهی تحصیلی
• درخواست کوتاهی حاوی تمام اطلاعات و جزئیات ضروری
نمونه‌ی بدی از یک درخواست کمکهزینهی تحصیلی
من جو براون هستم. بی‌زحمت هر چه باید در مورد کمکهزینهی دوره‌های کسب‌و‌کار بدانم برایم بفرستید. من خیلی فقیرم و به کمک احتیاج دارم.
نکات کلیدی
• بیش از حد کوتاه است.
• اطلاعات کافی در مورد دانشجو ارائه نمی‌دهد.
• زبان غلط و ناخوشایند (کلمات محاوره‌ای)
• استفاده از ترفندِ داستان‌های فلاکت‌بار
• ابهام در مورد رشته‌ی تحصیلیِ مورد نظر
• درخواست انجام کار از مؤسسه، کاری که باید توسط خود دانشجو انجام شود (ارسال اطلاعات مورد نیاز)
• بدون امضاءِ خداحافظی
فاقد دیدگاه